@dogancucelogluofficial

“Kendi yaşamının öğrencisi olmak” kavramını ilk duyduğumda ne demek olduğunu anlayamamıştım. “Yaşamını gözlemleyen, olanlar üzerinde düşünüp ders çıkaran insan” olduğunu anladım. Çocuklarımızın kendi yaşamlarının öğrencileri olmalarını önemsiyor muyuz? Fırsat veriyor muyuz? (Twitter 29.12.2019) #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle

October 04, 2021

- Anneniz ne görmüş rüyasında? Şimdi annemin anlattığı şu; ben doğmadan önce o gece rüyasında nur yüzlü, pir sakallı bir adam gelmiş, “Evladım” demiş, “bir oğlan çocuğu doğuracaksın. O çok özel bir ruhtur. O sana bir hediyedir.” Annem bunun etkisi altında çok kalmış ve hep “Sen doğuştan farklıydın” derdi, “Doğuştan sakindin, hep böyle anlamak üzere bakardın sağa sola. Doğuştan bir farklılığın vardı senin” diye söylerdi. - Peki, farklı mı davrandılar size? Valla bu her zaman bilinçli olunan bir durum değildi. Ara sıra hatırlayıp bana söylerlerdi ama bana herhangi bir şekilde farklı davrandıklarını hatırlamıyorum. - Peki, siz farklılık hisseder miydiniz? Örneğin sezgilerinizin diğerlerinden güçlü olması gibi farklılıklar? Yok. Benim farkında olduğum sadece şu; yaradılıştan sakin bir in sanım ve yaradılıştan hiçbir zaman parasal, maddi şeyler benim gözümde, gönlümde beni motive edici bir değer olmadı. Yaradılışımdan. - Bunun dışında farklılıklar hissettiğiniz oldu mu hiç? Filozof tavırlı bir insan olduğumun farkındayım. Yani bu filozof tavrım da entelektüel değil, evrenle ilgili. Einsteinvari bir şey; evrenin özünü anlama ile sürekli böyle bir... O hep kafamda. Yani, “Bu varoluşun kaynağı ne? Niçin var?” gibi bir şey anlama ile ilgili, evvelden getirdiğim bir soru var. Benim kendime bakış tarzımda, ara sıra bazen düşünüyorum; bütüün bu yaşadığım şeyler, acaba aslında belirli bir hizmet yapabilmem için yaşamam gereken şeyler miydi? Şu anda bir hizmete soyunmuş durumdayım ve bazen sık sık aklıma geliyor, yani her insanın yapabileceği bir hizmet vardır ve benim de bu hizmeti... Acaba bunun hizmeti için mi ben bu yaşamı sürdürüyorum? Ve kendimi yokladığım zaman, içimden sık sık dua ettiğimi gördüm. (Damdan Düşen Psikolog / Sayfa: 74-75) #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle #damdandüşenpsikolog

October 03, 2021

Çocuklarımızın Hayallerini Canlı Tutmak 💫 #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle

October 02, 2021

“Babamın Sofradaki Varlığı Beni Gergin ve İştahsız Yapıyor” ~ Yazının tamamını ekranı sola kaydırarak okuyabilirsiniz 💫 #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle #geliştirenannebaba

October 01, 2021

Çocuk sevildiğini nasıl anlar? Çocuğun baktığı iki somut şey vardır: Bir, annem babam beni özlüyor mu? İki, annem babam benimle zaman geçirmek istiyor mu? Akşam işten eve dönüldüğünde genellikle çocuklar anneleriyle ve babalarıyla konuşmak, oynamak, yani ilgi görmek isterler. Çocuğun ilgi beklediği o anda, genellikle anne ve baba iş gününün sonunda en yorgun anlarını yaşamaktadır. Ayrıca bu yorgunluğa, yemek hazırlama telaşı da eklenmiştir. Anababanın, çocukla karşılaşıldığı o anla ilgili, bilincini duyarlı hale getirmesi, çocuğun sağlıklı gelişimi bakımından önem taşır. (İletişim Donanımları / Sayfa: 126) #iletişimdonanımları #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle

September 30, 2021

BEŞ YAŞINDAKİ KIZIMIN VERDİĞİ DERS Bir anneden aşağıdaki mektubu aldım. Ve etkilendim. Ve beni en çok annenin öğrenmeye açıklığı etkiledi. Kendisini buradan tebrik ediyorum. İzniyle kimliği belirtmeden mektubu sizlerle paylaşıyorum. *** Doğan Hocam merhaba, 5 yaşında bir kızım, 2 yaşında bir oğlum var. Oğlum bazen gece 12 ye kadar uyumuyor ve ben tik tiikkk tikkkkk yapip " aaaaaaa komşumuz tik tik yapiyo hemen uyuman lazım" diyip, oğlumu komşumla korkutarak uyutmaya çalışıyordum. Gayet başarılı olduğumu da düşünüyordum, çünkü hemen uyuyordu. Bir sabah kızım okula (anaokuluna) gidecek, güzelce hazırlandı, ama ağlamaya başladı. "Noldu kızım, neden ağlıyorsun?" dedim. Cevap şaşırtıcıydı. "Anne bıktım artık senden; sen hep kardeşimi kandırıyorsun; komşumuz tik tik yapiyo diyip korkutuyorsun,” dedi. Korkutmak... Bi an düşündüm… Gerçekten ben çocuğumu hem kandırıyor hem de korkutuyor olabilir miydim? Ve kendi kendime dedim ki 5 yaşındaki çocuk bile bunun farkındayken sen nasıl farkında olamadın? Sanırım "Korku Kültürü" bilinçaltımıza yerleşmiş. İstemeden de olsa çocuklarımı korku kültürüyle yetiştirdiğimi fark ettim. Farkında olmamı sağlayan 5 yaşındaki o kocaman yürekli kıza sizin huzurunuzda teşekkür etmek istiyorum… İyi ki varsınız hocam… *** Evet, 5 yaşındaki kız çok önemli bir yanlışı sezgileriyle hissederek annesiyle cesaretle yüzleşmiş. Onu alkışlıyor ve sevgiyle kucaklıyorum. 5 yaşındaki kızının söylediğini duyan, anlayan ve değerlendirip önemini kavrayan siz anneyi de alkışlıyorum. Ve böyle bir aile ortamının oluşmasında emeği geçen babayı da burada belirtmek ve kutlamak istiyorum. Değerli okurlarım, bu tür paylaşımlar beni sizlerden biri yapıyor. Kendimi, çocuklarımızın gelişiminden ciddi bir tavır içinde sorumluluk almış büyük bir ekibin parçası olarak hissediyorum. İyi ki varsınız. Sevgiler, selamlar Doğan Cüceloğlu (8 Ocak 2019) #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle

September 29, 2021

Sağlıklı ilişkilerde her bir birey kendi sorumluluklarına sahip çıkar. Yani dışarıdan gelen bir etkiyle değil, içeriden gelen bir bilinçle sorumlu olmayı seçer ve kendi vicdanına hesap vermeye hazırdır. Örnek vermek gerekirse, korku kültürünün vatandaşı polis yoksa arabasını park edilmemesi gereken yere park eder ve bundan hiç rahatsızlık duymaz. Yakalanırsa itiraz eder, mazeret uydurur, cezadan kurtulmaya çalışır. Yeri geldiğinde polise rüşvet teklif etmekten de utanmaz, hatta bunu açıkgöz olmanın bir gereği görür. Oysa güvenilir, gerçek disiplin ancak içeriden gelir. Korku kültürü iç tanıklığın gelişmesine fırsat vermediği için özümüz devreye giremiyor ve insan olarak eksik kalıyoruz. Kendimize saygılı insanlar olabilmemiz için mutlaka bu eksikliğin giderilmesi, bu tarafımızın güçlendirilmesi lazım. (Var mısın? / Sayfa: 252) #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle #varmısın #güçlübiryaşamiçinöneriler

September 28, 2021

‘İyi insan olmak’ ile ‘evlilik yapma olgunluğuna sahip olmak’ aynı şey değildir. Hayatın en önemli kararı olan “kiminle evleneceğim” kararını vermeden önce insanın hem kendini hem de evleneceği kişiyi biyolojisiyle, zihniyle, duygularıyla, sosyoekonomik durumuyla ve aşkınlığıyla tanıması gerekir. (Evlenmeden Önce / Sayfa: 35) #evlenmedenönce #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle

September 27, 2021

Okudum. Babanız hakkındaki düşünceleriniz, dolayısıyla duygularınız da değişmiş. Değişti. Yani, kendi bilinci içerisinde, kendi varoluşu içerisinde, kötü niyeti olmayan, elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan, çabalayan bir adam... Kötü niyet yok. Gözlerinizi, o annesinin kucağında onunla beraber ağlayan çocuk resminden kaldırıp da babanızı da fark etmenize yol açan ne oldu? Çünkü hayli uzun bir zaman sadece o resme bakmışsınız. Tam 64 yıl... Sanırım baba olarak kendime bakma olanağı bulduğumda babamın durumunu gerçekçi olarak anlayabildim. Kendimi iyi bir baba olarak göremedim ve ben psikoloji biliminde eğitilmiş biriyim, babamın böyle bir eğitimi de yoktu. Sanırım bir nedeni de bende gittikçe bir hakkaniyet duygusu gelişmeye başladı; babamı suçlamanın haksızlık olduğunu hissetmeye başladım. Bir de yaşlandıkça, gerçeğin kendi başına saygı duyulacak tek şey olduğunu, gerçeğin en muhteşem varoluş olduğunu anlamaya başlamam etkili oldu. Hepsi biraraya gelince, babamın hakkını babama vermek zorunda buldum kendimi. (Damdan Düşen Psikolog / Sayfa: 69-70) #damdandüşenpsikolog #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle

September 26, 2021

Değerli okurlarım siz olsaydınız söyler miydiniz? Neden söyler ya da söylemezdiniz? Bana ilginç ve önemli göründü; size sormak istedim. Bir kadın bazı sağlık şikayetleri ile doktora gidiyor ve tetkiklerin belirli bir aşamasında doktor anjiyo yapılmasına karar veriyor. Anjiyo için gün belirleniyor. Ve kadının 15 yaşında bir kızı var ve kızı daha önceden okuluyla birlikte üç günlük bir gezi programına yazılmış. Anne kızına anjiyo olacağını söylememe kararı alıyor; söylerse kızı okul gezisine katılmaz ve gençliğinin en güzel anılarından birinden mahrum kalır, diye düşünüyor. Durumu yakından bilen annenin bir arkadaşı, o senin vereceğin bir karar değil, o kızının vereceği bir karar, sen onun yerine karar vermemelisin, diyor. Evet, şimdi size soruyorum: Annenin yerinde siz olsaydınız anjiyo olacağınızı kızınıza söyler miydiniz? Neden söyler ya da söylemezdiniz? Bu tip tartışmalar benim olaylara bakış tarzımı zenginleştiriyor. Katılım ve paylaşımınız için teşekkür ederim. Selamlar, sevgiler. #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle

September 25, 2021

“Ben Bardak mıyım?” ~ Yazının tamamını ekranı sola kaydırarak okuyabilirsiniz 💫 #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle

September 24, 2021

Dinlenilmeyen çocuk dinlemeyi öğrenemez. Ve dinleme ilişkinin temelidir. Dinlemenin olmadığı ilişki sorun çözemez, ancak sorun üretir. Selam olsun çocukları dinleyen anne babalar ve öğretmenlere! Onlar barışın gerçek elçileridir. (Twitter / 30.09.2018) #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle

September 23, 2021