@dogancucelogluofficial

Okudum. Babanız hakkındaki düşünceleriniz, dolayısıyla duygularınız da değişmiş. Değişti. Yani, kendi bilinci içerisinde, kendi varoluşu içerisinde, kötü niyeti olmayan, elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan, çabalayan bir adam... Kötü niyet yok. Gözlerinizi, o annesinin kucağında onunla beraber ağlayan çocuk resminden kaldırıp da babanızı da fark etmenize yol açan ne oldu? Çünkü hayli uzun bir zaman sadece o resme bakmışsınız. Tam 64 yıl... Sanırım baba olarak kendime bakma olanağı bulduğumda babamın durumunu gerçekçi olarak anlayabildim. Kendimi iyi bir baba olarak göremedim ve ben psikoloji biliminde eğitilmiş biriyim, babamın böyle bir eğitimi de yoktu. Sanırım bir nedeni de bende gittikçe bir hakkaniyet duygusu gelişmeye başladı; babamı suçlamanın haksızlık olduğunu hissetmeye başladım. Bir de yaşlandıkça, gerçeğin kendi başına saygı duyulacak tek şey olduğunu, gerçeğin en muhteşem varoluş olduğunu anlamaya başlamam etkili oldu. Hepsi biraraya gelince, babamın hakkını babama vermek zorunda buldum kendimi. (Damdan Düşen Psikolog / Sayfa: 69-70) #damdandüşenpsikolog #anlamlıvecoşkulubiryaşamiçin #DChepbizimle

September 26, 2021