@przekossakowski

class="content__text" Siedziałem z Przemasem przy kominku i piliśmy herbatę z metalowych kubków.  Milczeliśmy posępnie, gdyż kiedy mężczyźni wpatrują się w ogień, a ogień wpatruje się w nich, słowa tracą znaczenie, do głosu dochodzi wewnętrzny wojownik, którego należy wysłuchać. Nie mniej nie można milczeć w nieskończoność i tak po mniej więcej dwudziestu minutach komunikacji z wewnętrznym wojownikiem Przemek spojrzał na mnie, a był w jego wzroku jakiś rodzaj pogodnej melancholii. Je ciebie rozumiem - powiedział  Co masz na myśli? - zapytałem Wiesz - On na to -  ja rozumiem... - po czym wypił dystyngowany łyk, zapatrzył w ogień i zamilkł. Chwilę to trwało a kiedy już straciłem nadzieję, że powie cokolwiek więcej, westchnął - pracowałeś sobie w tej telewizji, robiłeś te swoje programy i tak dalej, no ale teraz - spojrzał na mnie z pogodnym współczuciem - teraz jesteś już stary i musisz odpocząć. Chyba nie muszę państwu tłumaczyć do czego służy element scenografii zwany kurtyną…

January 26, 2023